முத்தங்கள்

முத்தங்கள் என்ற முத்துக்கள்

என்னுள்ளும் விழுந்தன

கேட்காமலேயே கிடைத்தன சில

எதிர்பாரா தருணங்களில்

என்னை மறக்கச் செய்தன சில

வேண்டிப் பெற்றவை சில

நெகிழ வைத்தவை சில

இனிமையாய்

எப்போதும் எனக்கான நினைவுகளில்

வீற்றிருப்பவை சில

முகர்ந்து பார்க்கின்றேன்

எத்தனை முறை

பின்நோக்கி பார்த்தாலும்

இதுவே

என்னுள் நிலைத்த

முதல் முத்தம்

ஏனோ தெரியவில்லை

இந்த முத்தத்தின் நினைவோடு

ஒவ்வெரு முறையும்

ஒரு பனித்துளி ரோஜா

வந்து ஒட்டிக்கொள்கிறது

தெருமுனையில் உன்னை பார்த்து

நானும் ஓடி வர

நீயும் ஓடி வந்து

அள்ளி அணைத்து

கொடுத்த பிள்ளை முத்தம்

மாறி மாறி

இரண்டு கன்னங்களும்

எத்தனை என்று

கணக்கு வைத்து கொள்ளவில்லை

தீக்கு

உன்னை நீ இரையாக

தந்த பின்னர்

என்னுள் உன்னை

சுமந்து நிற்க்கும்

இறுதி நினைவு இது

இன்றுதானா இறுதி நாள்

பிரிவு உண்மைதானா

நீ போய்தான் ஆகவேண்டுமா

சிலையாய நான் நாற்காலியில்

உலகம் புரியாத வயது

உண்மையை மறுதலிக்கும் பருவம்

எனக்கும் உனக்கும் மட்டுமே தெரியும்

இந்த உறவின் புனிதம்

நாளை எதிர்கொள்ளும் திராணியற்று

நாற்காலிக்கு பாரமாய்

இன்றும் அந்த காட்சி

நிஜமாக என்னுள்

என் அருகில் வந்து

தலைகோதி

என் கையெடுத்து

உன்னுள் அழுத்தி

என் கையில் கொடுத்த

அந்த ஈர முத்தம்

இப்போதும்

தடவிப் பார்க்கின்றேன்

அந்த ஈரத்தின் கதகதப்பை

வேறு யாரும்

அங்கே முத்தமிடாமல்

காத்தும் வருகின்றேன்

அதுவரை கிட்டாத ஒரு சுகம்

உனக்காகவே

காத்து கிடந்த தவம்

முத்தத்திலேயே முடிந்த இரவு

உன் மோகத்திலே

நான் திளைத்திருக்க

நீ

என் இதழ் தின்ற சுகம்

நீ தந்த முதல் முத்தம்

எத்தனை தந்தாலும்

முதலின் சுகம்

மீண்டும் கிட்டுவதில்லை

அது போல்

இது இல்லை

என நீயும் பிதற்றுகிறாய்

நானும் கேட்கின்றேன்

உன்னிடம்தான்

உன் முதல் முத்தத்திற்குதான்

எத்தனை கெஞ்சல் கொஞ்சல்

அத்தனை பேருக்கும் கொடுக்கின்றாய்

எனக்கு மட்டும்

கள்ளச் சிரிப்பால்

இல்லை என்பாய்

உன் மனமும்

இளகியது போலும்

அப்பன் பாவ்மென்று

அமுத முத்தமொன்றை

அழுந்தத் தந்தாய்

என் கன்னத்தில்

முத்தமிடும்

இரண்டாவது ரோஜா நீ

இன்னமும் தொடர்கிறது

அந்த கெஞ்சல்

ஒவ்வொரு முறை

உன் முத்தம் வேண்டும் போதும்

அத்தனையும் இழந்தேன்

முதல் முறை

என் நம்பிக்கை

என்னை அசைத்து பார்த்தது

ஒரு தோள் தேடியது

தனிமை

தன் கொடூர முகம் காட்டியது

அத்தனை வேதனையையும்

தன்னுள் மறைத்து

அருகில் வந்து

தலை கோதி

முன்நெற்றியில்

ஒரு அமுத முத்தம்

என்னை பெற்றவனே

நான் உடைந்து போனேன்

மீண்டு எழுந்தேன்

இன்றும் நிற்கின்றேன்

உன்

அந்த ஒரு முத்தத்தால்

காற்றோடு கதை பேசிக்கொண்டு

அலைகளோடு அளவளாவிக்கொண்டு

நம் இதயங்கள்

காதல் சொல்லிக் கொண்டிருந்தன

முன்னிரவு மயக்கம்

பல தயக்கங்களை

தகர்த்துக் கொண்டிருந்தது

உன்னை பார்க்கமலேயே

உன் குறும்பு பார்வையை

ரசித்து கொண்டிருதேன்

சற்றும் எதிர்பாராமல்

சட்டென ஒரு முத்தம்

என் கன்னத்தில்

அத்தனை வேகம்

கொடுத்த போது உணரவில்லை

முடித்த பின் நான் மீளவில்லை

உனக்கான என் முத்தத்தை

நீ கேட்கும்வரை...

அதற்கு பின்னும்

நான் அவனாகவில்லை