Wednesday 22 February 2017


மலரத் துடிக்கும் மொட்டுக்களாய்

ஒரு இதழ் விரிகிறது
மொட்டுக்கள் அத்தனையும்
மலர்ந்துவிட தவிக்கின்றன
எங்கென்று தேடுகிறேன்
முத்தங்களால் தவிக்கின்றேன்
வெட்கப்பட்டு மறைகின்றன
தொட்டவுடன் காணாமல் கரைந்து போகும் பட்டாம்பூச்சியாய்
தொடும் முன்னே சுருக்கிக் கொள்ளும் தொட்டாஞ் சிணுங்கியாய்
ஆனால் தீண்டலுக்கு தவித்து
மலரத் துடிக்கும் மொட்டுக்களாய்

அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாய் மலர்ந்திருக்கிறாய்
மொத்தமாய் மலரும்போது நான் என்னாவேனோ
முகம் மூடும் விரல்களை நீக்கிப் பார்க்கிறேன்
அத்தனையும் காதலாய் காத்திருக்கிறாய்
ஒரு ஆசை முத்தமிட்டுக் கொள்கின்றேன்