வின்னிலிருந்து வந்த தேவதையோ

இது எனக்கான

ஒத்தையடி பாதை

நட்ட நடு நிசியில்

யாரும் அற்ற வனாந்தரத்தில்

எனகான பாதையில்

மோகம் கொண்டு

முதமிட்டுக் கொள்ளும்

மரங்களின் க்ரீச் சத்தத்தோடு

தன் கூடு தேடும்

காற்றின் ஊளையும்

வழியெங்கும்

என் சோம்பலின் தயவில்

மண்டிகிடக்கும்

புதரும் முள்ளும்

தாண்டி

ஏகாந்தத்தில் அமரும்

எனக்கான இட்த்திற்கு

மெல்ல மெல்ல

நீந்திப் போகையில்

கண்கள் கூசும்

பால் வெள்ளை ஒளியில்

யாரது

அந்த புல் மெத்தையில்...

தோட்ட்த்தில் பட்டாம்பூச்சி பிடிக்கும் சிறுவனாய்

மெல்ல அருகில்

யாரிவள்

வின்னிலிருந்து வந்த தேவதையோ

பார்த்ததுமில்லை படித்ததுமில்லை

அத்த்னை அழகு

இந்த வனாந்தரத்தில்

பத்திரமாய் ஏந்திக்கொண்டேன்

என் கைகளில்...

குளத்தில் சேர்க்கும்வரை

பத்திரமாய்

என் கையகளக் குட்டையில்

ஏந்திச் செல்லும் மீன்போல

உன்னையும் ஏந்தி

உனக்கான உன்னிட்த்தில்

சேர்பிப்பேன்

தேவதையே....